Sin metas pero con objetivos, sigo disfrutando de las bicis y de otras actividades. Intento aprender continuamente para mejorar como persona, física y mentalmente. Este blog sigue siendo una especie de diario personal en cuanto a lo ciclístico, pero va siendo hora de ir añadiéndole algunas cosas más que también captan mi atención...

martes, 22 de marzo de 2011

EN MARTES, NI TE CASES NI TE EMBARQUES


Así que yo he salido con la bici, que llevaba 20 días sin cogerla.

Introducción tonta donde las haya, pero que sirve para iniciar esta corta entrada sobre la salidilla que he hecho hoy con la bici.

Y es que después de tres semanas sin tocarla por culpa de una gripe inoportuna (¿alguna es oportuna?) estaba en ese estado apático que sobreviene después de tantos días de no hacer nada. Había que romper la dinámica de levantarse tarde y no hacer nada más que ir a trabajar, y qué mejor manera que poniéndose el despertador para salir a dar una vueltecilla en bici por la montaña.

Aunque me he levantado relativamente pronto, entre desayunar un poco y prepararme se me ha echado el tiempo encima. Bueno, en realidad el problema es tener que volver a casa sobre las diez y media para ir bien de tiempo y poder llegar a la hora al trabajo. Así que, o te levantas bien temprano, o te queda sólo un ratillo para dar pedales.

En cualquier caso, como llevaba tantos días sin salir, y además no iba a estar en condiciones de hacer mucho, con una horita y media ya tendría bastante. Total, se trataba sólo de salir a rodar un poco para ir entrando en materia de cara al fin de semana.

Salida de Corbera por el Fondo del Cau de la Guineu, para subir hasta la Penya d’en Rovira. Media vuelta rodeando el Turó de Cal Becó, y regreso a casa por el Fondo de Can Dispanya, L’Amunt, y subida de la Font Vella.

Foto de compromiso, llegando a la Penya d'en Rovira


En total, unos escasos 18 kilómetros en algo menos de una hora y cuarto, para un desnivel acumulado de unos 450 metros. Poca cosa, pero que de tan desentrenado estaba, ya me ha dejado satisfecho.

Suavesito... suavesito...


Las pulsaciones no muy altas (tampoco he forzado), algunas molestias (como todo quisqui), y una temperatura bastante buena para ir en bici. Había llovido algo por la noche, y llovió después de que llegara a casa. Perfecto.

El jueves otro poquito más (no sea que me atragante), y el sábado ya veremos...


Bruno

5 comentarios:

  1. Kumpaññññ!!!! ya era hora que empezaras a salir. Aunque como bien dices, para empezar y encima entre semana 18km. y 450m. de desnivel no esta mal. Poco a poco iras cogiendo ritmo e incrementando los kilometros.
    Salud y pedales.

    ResponderEliminar
  2. Es verdad, ya era hora, que me estaba amuermando.
    Y no veas cómo se notan los días de inactividad. A ver si ahora no me estoy otras tres semanas sin salir...
    Salud, cumpany!

    ResponderEliminar
  3. Venga Bruno hay que salir un poquito mas,que el cuerpo lo agradecera,aunque por el resfriado tengas que esforzarte haciendo rodillos en casa,cuidate y te quiero ver por el monte,animo.

    ResponderEliminar
  4. Wuueenoooooooo..... ja patia tants dies de relax..... a veure si avui també has "pecat" i dissabte ens sorprens amb una mega crònica de les teves..... diuen que diumenge farà més mal temps... Gràcies

    ResponderEliminar
  5. Jorge, en casa puedo hacer algo de estática, pero está claro que no tiene nada que ver con salir a la montaña con la bici. Lo que pasa es que cuando no hay muchas ganas, ni estática, ni dinámica...
    A ver si empiezo a coger ritmo otra vez.
    Gracias, y tú cuídate también, que tienes que entrenar duro.


    Una mica relaxat sí que estava, Mònica. Però es que quan agafas la "perrería"...
    I malgrat que comenci a sortir amb més asiduitat (està per veure), crec que faré sortidetes curtes, que així no tindré que fer una crónica d'aquelles de llegir-se-la en dos o tres díes, jajajajajaja!!!!!!!
    Gràcies a tú també. Ànim amb el teu peu!!!

    ResponderEliminar